สีสันแห่งทุกชีวิต.....

ต้นหลิว

     สีทุกสีบนโลกนี้มีที่มา...อันเนื่องมาจากธรรมชาติได้สร้างสรรเอาไว้ได้อย่างสวยงาม...ธรรมะคือธรรมชาตินั่นเองที่เราควรได้เรียนรู้จากธรรมชาติ  หรือได้เรียนรู้ความเป็นคนที่ถูกต้อง หน้าที่ของความเป็นคนที่ดีคืออะไร...นั่นคือสิ่งที่มนุษย์มีความแตกต่างจากธรรมชาติความเป็นสรรพสัตว์  ที่พวกมันไม่สามารถที่จะหาเรียนรู้ได้จากหนังสือเล่มใด  แต่พวกมันได้เรียนรู้ธรรมชาติความเป็นอยู่ของตัวมันเองได้ด้วยตัวของพวกมันเองโดยสันชาตญาณของความเป็นสัตว์แต่ละชนิด...
     สายรุ้งหรือ "รุ้งกินน้ำ" คือสีสันที่แสดงให้มนุษย์ได้เห็นว่า...การแยกประเภทของสีเหล่านั้นแตกต่างกัน  แต่ได้มาอยู่รวมกันได้อย่างสวยงาม...แม้จะแสดงให้เห็นว่าเป็นสีแต่ละชนิด มองแล้วดูสวยงามมาก  ถึงแม้ว่ามันจะมีสีที่แตกต่างกันแต่พอได้มาเรียบเรียงร้อยเป็นปึกแผ่น  และแยกสีของแต่ละสีมาอยู่รวมกัน กลับเป็นความสวยงามอีกมิติหนึ่งที่ได้ดูชมแล้วต้องอยากบันทึกสีสันแห่งความสวยงามนั้นเอาไว้เก็บเป็นภาพสีสันแห่งความทรงจำ....
    แล้วชีวิตของเราล่ะ...พอมีความทุกข์ก็บอกว่า เป็นสีดำ...ไปปฏิบัติธรรมแยกว่าเป็นสีขาว...มีความรักก็เป็นสีชมพู...เวลาโกรธก็บอกว่า...หน้าสีแดง....เป็นโรคร้ายก็หน้าซีดขาวหรือเหลืองเมื่อเป็นดีซ่าน...ชีวิตที่เปื้อนฝุ่นก็เป็นสีน้ำตาลหรือเทา....แล้วแต่พวกเราจะบรรจงละเลงสี  แต่จะมีใครคิดบ้างว่า...สีแต่ละสีมันเป็นเพียงสมมุติ...ทุกอย่างบนโลกนี้ล้วนแต่เป็นเรื่องสมมุติเท่านั้น...เพื่อเป็นสีสันให้สวยงามชั่วคราว  สังเกตดอกไม้ที่มีสีสันแตกต่างกันสวยๆงามๆแต่พอเหี่ยวเฉา...กลับกลายเปลี่ยนสีเป็นสีที่ช้ำ  หรือกลับคืนสู่ดินด้วยสีที่หม่นหมองนั่นคือ การกลับคืนสู่ธรรมชาติความเป็นจริง  ล้วนกลับคืนสู่ดินเมื่อเกิดจากดินก็ต้องกลับคืนสู่ดินนั้นแล...มิใช่หรือ....จะยังคงสวยงามนิรันดร์กาลนั้นเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน...ไม่ว่าจะเป็นสีอะไรขอให้เป็นสีสัน  เพื่อเพียงแค่เป็นสิ่งที่จรรโลงใจเท่านั้นอย่างลุ่มหลงไปว่าสวยงามและพยายามจะยื้อให้อยู่กับเรา  ยังไงแม้ชีวิตเราก็ยังต้องกลับคืนสู่ธรรมชาติเลย...ยกเว้นแต่จะเป็นเพียงดอกไม้ปลอม...หรือหุ่นขี้ผึ้งที่สต๊าฟความเป็นสีสันอันจอมปลอมให้ชื่นชมกัน  แต่ของปลอมยังไงๆ ก็ดูไม่เหมือนธรรมชาติ...ที่ธรรมชาติได้บรรจงสร้างสรรให้มาอยู่ดี......                                                     

พีช

สีแห่งธรรมชาติมีมากมาย สีของมนุษย์มีหลากสี ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป หมั่นสร้างความดีให้สีใสเหมือนดวงแก้ว  อนุโมทนา สาธุ

ต้นหลิว

สีสันแห่งชีวิตของต้นหลิวมันมากมายเหลือเกิน...เกินที่จะบรรยายสีสันให้ครบว่าเป็นสีอะไร...แต่สรุปสีชีวิตของต้นหลิวได้เลยว่า..ไม่ใช่สีทนได้...ไม่ใช่สีสันบันเทิง...ไม่ใช่สีหนุ่มหรือสีหญิง...แต่เป็นสีแห่งดวงแก้วที่เปล่งประกายสุขใสที่ไม่มีสีสันอะไร...แต่สิ่งที่ได้ในชีวิตที่ค้นหาได้แล้วคือ...สีแห่งดวงแก้วที่ไม่มีสีอะไรมาแปดเปื้อนให้เปรียบเทียบให้เลอะเทอะเปรอะเปื้อน...ดวงแก้วใสนี้มีสีเหมือนกันนะคะ...แต่เป็นสีใสซึ่งเป็นสีสว่างแห่งแสงธรรมที่ส่องสว่างมาโปรดชีวิตต้นหลิวค่ะ...สาธุค่ะ