เสียแล้วเสียไป...อย่าเสียใจ

ต้นหลิว

     อะไรที่มันถึงเวลาที่มันจะต้องลาจาก...ต่อให้ยื้อยุดฉุดกระชากก็คงไม่มีวันที่จะกลับคืนมาได้ดังเดิม  เราอย่าได้อาลัยอาวรณ์  เสียใจจนเสียสติ...ชีวิตยังมีค่ามากกว่านั้น  ขอให้คิดเสียใหม่ว่า...ดีเสียอีกจะได้ทดสอบตัวเองกับความทุกข์นี้...ว่าจะยอมรับกับความจริงกันได้หรือไม่  หากทำใจได้เร็วก็ถือว่าดีแล้ว  ทุกอย่างก็แค่เพียง...ความเป็นอนิจจัง...เป็นของไม่เที่ยงแท้  อย่าคร่ำครวญให้เสียเวลาอยู่เลย  มีพบมีจาก  มีได้มีเสีย ทุกอย่างมาแล้วก็ไป...อยู่ที่ใจเราทั้งนั้นว่าจะมีสติพิจารณากับความทุกข์และยอมรับให้ได้...  อย่าเสียเวลาไปวันๆ โดยสูญเปล่า...การได้ศึกษาธรรมะนั้นมีดีตรงที่สามารถสอนให้เราได้พิจารณากับความทุกข์ทั้งหลาย...ได้อย่างรวดเร็วและหาทางออกด้วยปัญญาได้เร็วขึ้น...ให้หลุดพ้นจากความทุกข์ได้...ขอให้เอาชนะความทุกข์ให้ได้ด้วยตนเองแม้จะเสียใจจนอ่อนแรงก็ขอให้สร้างพลังขึ้นมาใหม่...ด้วยตนเองให้ได้โดยเร็วด้วยธรรมะ...ชนะอุปสรรคได้ทั้งมวล.
; J; s2 |3 x4 g' K

พีช

มีพบต้องมีจากมีสุขต้องมีทุกข์ มีสมหวังก็มีผิดหวังเป็นสัจธรรม หมั่นสร้างบุญกุศลเข้าหาธรรมะชีวิตจะมีความสุข อนุโมทนา สาธุ

ขวัญ

สาธุธรรมค่ะ ขอบคุณเหล่าซือเมตตาชี้แนะค่ะ

ทุกสิ่งอย่างล้วนอนิจจัง ไม่เที่ยง มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่และก็ดับไป เราไม่ควรจะไปยึดติดกับสิ่งใด เพราะจะทำให้เราเป็นทุกข์ได้ ทุกข์หรือสุขนั้นอยู่ที่ใจเรา เราเป็นผู้เลือกเอง ขอเพียงเรามีสติก็จะสามารถก้าวผ่านความทุกข์นั้นไปได้อย่างแน่นอน แต่อาจจะต้องใช้เวลาบ้างเท่านั้น สาธุค่ะ